Seinhaust på Jonstadstølen

Vi brukar vanlegvis å stenge stølen for vinteren i løpet av første halvdel av oktober. Etter dette, er alle turar vi får på hausten å rekne som bonusturar. Når vi køyrer til parkeringa i Reiakvamsløken, er det høgste punktet på vegen om lag på 600 meters høgde, så det kan bli tidleg vinterstengt. Med eit stort snøfall i oktober, såg det skummelt ut for fleire stølsturar i år. Men heldigvis (for oss), så må vi no opp i ca. 700 meters høgde før vi kjem i snøen, så då fekk vi sjansen til ein flott stølstur på søndag. Det har dessverre ikkje blitt så altfor mange turar i år, så det var kjekt å få seg ein tur no på tampen av året. Og kven veit - kanskje det byr seg nokre sjansar i desember også?

Med berre minstemann med i turfølgjet denne dagen i lag med oss vaksne, vart det ein relativt fredeleg tur. Fint å gå i terrenget når det er lett frose i myrane, lauvet er vekke frå trea og du ser ting på ein heilt anna måte enn på våren/sommaren. Sidan det truleg ville vere like kaldt inne i selet som ute, så kosa vi oss på steinbenken ved selsveggen - med restar etter heimelaga pizza og kaffi.

Jonstadstølen har eg skrive om fleire gonger før: I juli 2008, Om vinterstenging i oktober 2010 og Bendik Matias sin første stølstur i juni 2011. Så denne gongen lar eg først og fremst bileta tale for seg: